کد مطلب:234500 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:212
پوست بدن چیست
ساده ترین تعریف برای پوست بدن این است كه نامش را یك تن پوش سوراخ سوراخ بگذاریم و بگوئیم كه این تن پوش علاوه بر نگهداری از عضلات در برابر اثرات محیط خارجی، وظایف مهم دیگری را هم به عهده دارند كه مهمترین وظیفه آن، ترشحات آن است كه در ادامه حیات و تأمین بهداشت بدن آدمی سهم بزرگی را داراست.
با توجه به اینكه این لباس نرم و لطیف (پوست)، بدن انسان را از همه
[ صفحه 109]
طرف فرا گرفته و دامنه فعالیتش را به همه جای بدن پهن كرده، پس باید دانست كه چگونگی فعالیت پوست در بدن انسان كمی پیچیده و مهم است، زیرا این پیراهنی كه دست توانای آفرینش آن را بر پیكر آدمی پوشانیده، سر و ته آن از یك نوع و یك جنس نمی باشد.
مثلا پوست صورت، با پوست سر از لحاظ حیاتی با هم تفاوت دارند و همچنین این دو پوست با پوستهائی كه بر روی سینه و شكم كشیده شده اند، در نوع فعالیت فرق دارند یعنی هر قطعه ای از پوست هر قسمت از بدن مسئولیت خاصی را به عهده دارد پس پوست بدن ما بر گردن ما حق بزرگی دارد، یكی از آنها این است كه پوست بدن قسمتی از مواد سمی كه در بدن انسان به وجود می آید را دفع می كند در صورتیكه پوست بدن آن سم را دفع نكند و مدت كوتاهی در بدن بماند، مرگ شخص حتمی است.
از مهمترین ترشحات پوست بدن عرق می باشد كه یك ماده ی چرب و چسبنده است و از غده های مخصوص بدن بیرون می آید و كارش حفظ طراوت و صفای پوست بدن و نگهداری طراوت موها می باشد مسامات و سوراخهای بسیار ریزی كه در پوست بدن ما تعبیه شده اند فقط برای بیرون آوردن همان ترشحات داخلی بدن می باشند و وقتی كه این سوراخها در اثر عواملی بسته شوند دیگر آن فضولات زیان آور داخل بدن كه راهی برای خروج از بدن جز سوراخهای ریز پوست ندارند از
[ صفحه 110]
بدن خارج نخواهند شد و خواه و ناخواه موجب به وجود آمدن مسمومیت خواهند شد. عرقی كه از مسامات (سوراخهای زیر پوست) بدن آدمی بیرون می آید از حیث تنزیه و تنظیف بدن كاملا به منزله ادراری است كه كلیه ها به خارج دفع می كنند، بنابراین وظیفه پوست بدن انسان با كلیه ها، هم طراز می باشد.
پس پوست بدن هم عضوی مانند سایر اعضای بدن می باشد و ما همانطوری كه سعی می كنیم قلب، ریه، كبد و كلیه های خود را از آسیب حوادث حفظ كنیم، همین طور هم باید در حفظ پوست بدن خود بكوشیم.
مهمترین وظیفه ما در برابر پوست بدن، رعایت نظافت و پاكیزگی پوست و حفظ مسامات آن از خطر بسته شدن و گرفتن می باشد.
البته قسمتی از پوست بدن ما در زیر لباس است و تا اندازه ای از خطرات خارجی مصون می ماند اما آن قسمت از پوست كه توسط لباس پوشانده نمی شود مانند پوست صورت، دستها، گردن و گلو كه در معرض حملات خارج هستند باید بیشتر تحت مراقبت قرار بگیرند.
بزرگترین خطر برای پوست بدن چركها و كثافتهای تولید شده در هوا و زمین می باشد كه به محض غفلت و عدم توجه ما بر روی پوست بدن ما می نشیند و جلو سوراخهای پوست را می بندند و عمل ترشح را مختل می كنند.
[ صفحه 111]
امام علیه السلام در رساله خود با كلمات بسیار مؤثر به این نكته مهم و حیاتی، توجه فرموده، لزوم استحمام (با آب گرم و سرد) را توصیه می فرمایند.
امام علیه السلام حمام گرم را برای نظافت بدن و حمام سرد را به خاطر طراوت و شادابی پوست بدن مقرر داشته اند و رعایت فصلها را هم در این دو نوع استحمام خاطر نشان كرده و می فرمایند: نفع حمام برای بدن بسیار قابل توجه است زیرا حمام در بدن آدمی اعتدال به وجود می آورد، چركها و شوخها را از بدن بیرون می كند، اعصاب و رگها را نرم می نماید، به اعضای بدن نیرو می بخشد، فضولات را آب می كند و پوست بدن را از عفونتها و مواد عفونت زا پاك می كند.
امام علیه السلام در این رساله بسیار نافع، موقعیت حمام را از لحاظ حفظ بهداشت و پاك كردن بدن از چركها به صورت طبی بیان فرموده و حتی مقتضیات وقت را هم توصیه فرموده و فواید حمام را تشریح و توصیف كرده اند.
دیدید كه امام علیه السلام ضمن بیان لوازم حمام، از لوازم دیگری كه در بهداشت بدن دخالت دارند، یاد كرده و حتی فرمول تهیه آن لوازم را هم بیان فرموده است مثلا چگونه باید نوره تهیه كرد و چطور باید آن را استعمال نمود و به چه نحوی می توان از خطرات آن ایمن بود، اگر خطری ظاهر شد از چه راهی باید با آن خطر مقابله نمود حتی امام علیه السلام درباره خراشی كه از سوزاندن نوره بر پوست بدن پدید می آید، با لحن
[ صفحه 112]
هراس آوری سخن گفته اند تا مبادا انسانها این خراشها را بی اهمیت تلقی كنند و در نتیجه به بیماریهای مختلف دچار شوند كه عاقبت خوبی نخواهند داشت.
با توجه به اینكه این لباس نرم و لطیف (پوست)، بدن انسان را از همه
[ صفحه 109]
طرف فرا گرفته و دامنه فعالیتش را به همه جای بدن پهن كرده، پس باید دانست كه چگونگی فعالیت پوست در بدن انسان كمی پیچیده و مهم است، زیرا این پیراهنی كه دست توانای آفرینش آن را بر پیكر آدمی پوشانیده، سر و ته آن از یك نوع و یك جنس نمی باشد.
مثلا پوست صورت، با پوست سر از لحاظ حیاتی با هم تفاوت دارند و همچنین این دو پوست با پوستهائی كه بر روی سینه و شكم كشیده شده اند، در نوع فعالیت فرق دارند یعنی هر قطعه ای از پوست هر قسمت از بدن مسئولیت خاصی را به عهده دارد پس پوست بدن ما بر گردن ما حق بزرگی دارد، یكی از آنها این است كه پوست بدن قسمتی از مواد سمی كه در بدن انسان به وجود می آید را دفع می كند در صورتیكه پوست بدن آن سم را دفع نكند و مدت كوتاهی در بدن بماند، مرگ شخص حتمی است.
از مهمترین ترشحات پوست بدن عرق می باشد كه یك ماده ی چرب و چسبنده است و از غده های مخصوص بدن بیرون می آید و كارش حفظ طراوت و صفای پوست بدن و نگهداری طراوت موها می باشد مسامات و سوراخهای بسیار ریزی كه در پوست بدن ما تعبیه شده اند فقط برای بیرون آوردن همان ترشحات داخلی بدن می باشند و وقتی كه این سوراخها در اثر عواملی بسته شوند دیگر آن فضولات زیان آور داخل بدن كه راهی برای خروج از بدن جز سوراخهای ریز پوست ندارند از
[ صفحه 110]
بدن خارج نخواهند شد و خواه و ناخواه موجب به وجود آمدن مسمومیت خواهند شد. عرقی كه از مسامات (سوراخهای زیر پوست) بدن آدمی بیرون می آید از حیث تنزیه و تنظیف بدن كاملا به منزله ادراری است كه كلیه ها به خارج دفع می كنند، بنابراین وظیفه پوست بدن انسان با كلیه ها، هم طراز می باشد.
پس پوست بدن هم عضوی مانند سایر اعضای بدن می باشد و ما همانطوری كه سعی می كنیم قلب، ریه، كبد و كلیه های خود را از آسیب حوادث حفظ كنیم، همین طور هم باید در حفظ پوست بدن خود بكوشیم.
مهمترین وظیفه ما در برابر پوست بدن، رعایت نظافت و پاكیزگی پوست و حفظ مسامات آن از خطر بسته شدن و گرفتن می باشد.
البته قسمتی از پوست بدن ما در زیر لباس است و تا اندازه ای از خطرات خارجی مصون می ماند اما آن قسمت از پوست كه توسط لباس پوشانده نمی شود مانند پوست صورت، دستها، گردن و گلو كه در معرض حملات خارج هستند باید بیشتر تحت مراقبت قرار بگیرند.
بزرگترین خطر برای پوست بدن چركها و كثافتهای تولید شده در هوا و زمین می باشد كه به محض غفلت و عدم توجه ما بر روی پوست بدن ما می نشیند و جلو سوراخهای پوست را می بندند و عمل ترشح را مختل می كنند.
[ صفحه 111]
امام علیه السلام در رساله خود با كلمات بسیار مؤثر به این نكته مهم و حیاتی، توجه فرموده، لزوم استحمام (با آب گرم و سرد) را توصیه می فرمایند.
امام علیه السلام حمام گرم را برای نظافت بدن و حمام سرد را به خاطر طراوت و شادابی پوست بدن مقرر داشته اند و رعایت فصلها را هم در این دو نوع استحمام خاطر نشان كرده و می فرمایند: نفع حمام برای بدن بسیار قابل توجه است زیرا حمام در بدن آدمی اعتدال به وجود می آورد، چركها و شوخها را از بدن بیرون می كند، اعصاب و رگها را نرم می نماید، به اعضای بدن نیرو می بخشد، فضولات را آب می كند و پوست بدن را از عفونتها و مواد عفونت زا پاك می كند.
امام علیه السلام در این رساله بسیار نافع، موقعیت حمام را از لحاظ حفظ بهداشت و پاك كردن بدن از چركها به صورت طبی بیان فرموده و حتی مقتضیات وقت را هم توصیه فرموده و فواید حمام را تشریح و توصیف كرده اند.
دیدید كه امام علیه السلام ضمن بیان لوازم حمام، از لوازم دیگری كه در بهداشت بدن دخالت دارند، یاد كرده و حتی فرمول تهیه آن لوازم را هم بیان فرموده است مثلا چگونه باید نوره تهیه كرد و چطور باید آن را استعمال نمود و به چه نحوی می توان از خطرات آن ایمن بود، اگر خطری ظاهر شد از چه راهی باید با آن خطر مقابله نمود حتی امام علیه السلام درباره خراشی كه از سوزاندن نوره بر پوست بدن پدید می آید، با لحن
[ صفحه 112]
هراس آوری سخن گفته اند تا مبادا انسانها این خراشها را بی اهمیت تلقی كنند و در نتیجه به بیماریهای مختلف دچار شوند كه عاقبت خوبی نخواهند داشت.